วันแรกกับการเดินทางไปที่อุ้มผาง จังหวัดตาก เราไปรถกระบะโดยนั่งข้างหลัง บรรยากาศตอนกลางคืนเรานั่งรถผ่านจังหวัดต่างๆ ในเวลากลางคืน ระหว่างนั้นก็มีทั้งนั่งคุยนั่งร้องเพลงและหลับ ตอนผ่านจังหวัดต่างๆ เช่น สระบุรี ลพบุรี กำแพงเพชร นครสวรรค์ อากาศยังไม่หนาวเท่าตอนขึ้นเขาแถมยังโค้งตลอดทางแต่ก็หลับเพราะง่วงมากๆ พวกเราไปถึงตูกะสู คอทเทจ เวลาประมาณ ๗ โมง รู้สึกทั้งง่วงและเหนียวตัวมาก พวกเราก็ได้เข้าพักที่ห้องพัก พออาบน้ำเสร็จก็ลงมาทานอาหารเช้า จากนั้นก็ไปนอนพัก ตื่นมาอีกทีก็บ่ายสองโมงกว่าๆ พวกเราก็ได้ลงมาทานอาหารกลางวัน ตกเย็นก็ไปที่ดอยหัวหมดไปชมวิวธรรมชาติและรับอากาศบริสุทธิ์ ..อ่านต่อ →

ตั้งแต่วันที่จะกลับจากค่ายหมอยาน้อย พี่อ๋อก็ประชาสัมพันธ์ว่าจะมีโครงการไปที่อุ้มผาง จะให้สิทธิ์น้องๆ ค่ายหมอยาน้อย ๑๐ คน ตอนนั้นชวนเพื่อนๆ สมัครกัน เพราะอยากจะไป แล้ววันที่พี่อ๋อเข้าไปหาที่โรงเรียนแล้วบอกว่า ให้เกริ่นกับพ่อแม่ว่าจะไปที่อุ้มผางพี่อ๋อให้สิทธิ์พวกเราที่ไปค่ายหมอยาน้อย ๑๐ คนแต่ให้สิทธิ์ ๕ คน ตอนนั้นเริ่มหวั่นๆ ใจ ว่าจะได้ไปไหมนะแต่ก็กลับบ้านมาบอกแม่ก่อนเลยเป็นลำดับแรกเลย เล่าให้แม่ฟังว่าเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ แม่ก็เป็นห่วงเหมือนจะไม่ให้ไป แต่แม่ก็เปลี่ยนใจให้ไป เพราะอยากให้ไปหาประสบการณ์ คำที่แม่บอกคือ “เราโตแล้วถึงแม่เป็นห่วงมากแค่ไหนแม่ก็ต้องปล่อยให้เราไปลองใช้ชีวิตด้วยตัวเอง แม่ไม่สามารถอยู่กับเราได้ตลอดเวลาหรอก โตแล้วก็คิดให้ดีอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ และก็ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะ มีอะไรก็โทรมาหาแม่ แม่จะได้รู้ว่าเราทำอะไร ที่ไหน อย่างไร” แม่สั่งการไว้ตั้งแต่ยังไม่รู้เลยว่าเราจะได้ไหม ..อ่านต่อ →

แนนเตรียมไปเข้าป่า ศุกร์-อาทิตย์ แต่แนนต้องมาเตรียมของวันพฤหัสบดี เอาจริงๆ แนนเคยเดินป่ามาก็หลายครั้งอยู่ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้งก่อนๆ ที่แนนเคยเดิน ถือซะว่าเป็นครั้งแรกแล้วกันเนอะ ถือประสบการณ์ที่น่าประทับใจและพิเศษมากเลยทีเดียว เริ่มจากวันแรก แนนมาเตรียมตัวซื้อของ จัดของ แพ็คกระเป๋าที่ปากช่อง ซึ่งแนนไม่รู้เรื่องเลยว่าจะต้อง เตรียมอะไรบ้าง เพื่อนก็มีส่งข้อมูลมาบ้าง แต่ก็ยังเตรียมไม่ครบอยู่ดี (ซื้อผิดบ้าง เตรียมของผิดบ้าง ฮาๆ) พอแนนมาถึงปากช่อง พี่ๆ ได้พาแนนไปเดินจ่ายตลาด ซื้อพวกอาหารสด และเครื่องปรุง ซึ่งพี่เค้าคล่องมากในการเดินจ่ายตลาด (แนนนี่อายเลยจ้า !!!) ..อ่านต่อ →

“พี่ ฝากน้ำมนต์ไว้บ้านพี่สัก ๓-๔ วันได้มั้ย?”
เช้าวันหนึ่ง เก่งพาลูกสาววัย ๔ ขวบ       มีก๊อซปิดตาไปหาพี่หน่อง
“เป็นไรล่ะ เอ็งจะไปไหนเหรอ?” พี่หน่องถามสาเหตุ
“น้ำมนต์เป็นตาแดงพี่ ผมกลัวเมียติด” ห๊า! อย่างนี้ก็มี แล้วใครจะกล้ารับ เค้าก็กลัวติดทั้งนั้น
“เออ ได้ เดี๋ยวดูให้” หือ! พิลึกกว่าเจ้าเก่งก็พี่หน่องนี่แหละ โลกนี้จะมีสักกี่คน… ..อ่านต่อ →