[หมายเหตุ – บุก’ป่า’หนังสือไปอ่านเรื่อง “แมงกับแมลง” ของคุณนิพัทธ์พร  เพ็งแก้ว แล้วได้ข้อคิดความเห็น ความรู้อันลึกซึ้งอย่างน่าทึ่ง จึงนำมาแบ่งปันภูมิปัญญาให้’รักษ์เขาใหญ่’ได้อ่านกัน]

แมงกับแมลง… ‘โดย’ นิพัทธ์พร  เพ็งแก้ว  (ถึงอย่างไรก็อยู่กันมาได้ : ๑๑๓-๑๒๑)

          เรามักถูกสอนกันมาตั้งแต่เด็กว่า  แมงกับแมลงนั้นต่างกัน  แมงมี ๘ ขา ส่วนแมลงมี ๖ ขา หลายคนเชื่อเช่นนั้นโดยไม่เคยสงสัยว่าคนไทยแต่เดิม ได้เคยแบ่งแยกแมงกับแมลงด้วยจำนวนขาของมันจริงหรือไม่ จนแม้คอลัมน์โลกธรรมชาติจากนิตยสาร สารคดี ปีที่ ๑๔ ฉบับที่ ๑๕๙ ประจำเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ ซึ้งเป็นข้อเขียนของคุณเกรียงไกร  สุวรรณภักดิ์  ก็ได้พยายามอธิบายว่า ควรจะเรียก“แมลง”หรือ“แมง”ดี  ด้วยการเปรียบเทียบกับตำราฝรั่ง  และหลังจากที่คุณเกรียงไกรได้ให้ความรู้จัดจำแนกสัตว์เหล่านี้ทางชีววิทยาไว้อย่างละเอียดแล้ว  คุณเกรียงไกรก็ได้ให้ข้อสรุปไว้ในท้ายบทความว่า “การที่พวกสัตว์ในไฟลัมย่อยยูริเรเมีย(มี ๖ ขา) เป็นตัวแทนของแมลง  และสัตว์ที่อยู่ในไฟลัมย่อยเชลลิซีเรตา(มี ๘ ขา) เป็นตัวแทนของสัตว์ในกลุ่มแมง  อาจเพราะสัตว์ในสองกลุ่มนี้มีความใกล้ชิดกับวิถีชีวิตคนไทยก็ว่าได้  ก็เลยพูดถึงแต่ “แมลง”และ“แมง” เท่านั้น”
..อ่านต่อ →