เขาใหญ่ในความจริง(ช.ช้างชักใย -๕๑)
๏ แรกได้พบสบเห็นศิขรินทร์�
เขมบดินทร์ถิ่นแคว้นแดนพฤกษา
ฝูงสัตว์ได้อาศัยในพนา �
ทั่วผืนป่าล้วนอุดมสมบูรณ์ธรรม
ทางแรกเข้าเจอลิงค่างบ่างชะนี �
ธรณีมีเส้นทางช่างคมขำ
ที่พักพิงตราตรึงในความทรงจำ �
ควรน้อมนำทำตามอย่างทางสุขใจ
วิทยากรสอนคนให้รู้คิด �
พาดวงจิตติดทางธรรมนำสดใส
มีเมตตากรุณาต่อพนาไพร �
สัตว์น้อยใหญ่จึงอยู่เย็นเช่นทุกวัน
ได้เข้าร่วมสั่งสมอุดมการณ์ �
นำดวงมาลย์รำลึกช้างอย่างโศกศัลย์
อนุชนรุ่นก่อนได้สอนกัน �
ให้เรานั้นมีสำนึกตรึกตรองครวญ
ความรู้สึกสัมพันธ์ฉันผองเพื่อน �
มิลืมเลือนเตือนให้คิดพินิจหวน
แม้วันคืนผ่านไปได้ทบทวน �
ให้นึกควรชวนคิดถึงซึ่งวันวาน ฯะ๛
ศิลปินรากหญ้า-แม็กซ์(หัวใจเปื้อนฝุ่น)
โรงเรียนซับนกแก้ววิทยา อ.วัฒนานคร จ.สระแก้ว
(บึงไผ่)
