โคลงกระทู้ของเก่า
ทุกข์ ตรอม ผอม ไผ่
๒๓๏ ทุกข์ หนักเพราะรักน้อง…..แหนงหนี
ตรอม จิตต์คิดสมศรี……………..สวาทเจ้า
ผอม รูปซูบอินทรีย์………………ผิวผาก แล้วแม่
ไผ่ โศกดั่งพี่เศร้า…………………สุดแล้วคะนึงโฉม ฯ
โคลงสุภาษิต
โง่นอนเตียง
๏ คนจนจิตต์เกียจคร้าน……..คราวงาน
เอาแต่โอ้อาการ……………….คี่ข้า
ยลเตียงใหญ่หมอนขวาน……เอนอาตม์ นอนแฮ
หันกลับหัวเห็นถ้า…………….โง่แท้นอนเตียง ฯ
