นิราศ…ผาด่านช้าง

PomeManowCliff01         ฟ้าเดือนสิบปิดก๊อก         รักษ์เขาใหญ่ออกเดินป่า
         พี่น้องต่างพร้อมหน้า        หมายมุ่งมา “ผาด่านช้าง”
         แดดสายตะวันโด่ง          ท้องฟ้าโล่งลมบางบาง
         ขอพรพระก่อนย่าง         มุ่งสู่ทางเข้าสู่ไพร
         ยกเป้ขึ้นบนบ่า             อีกสองขาสาวให้ไว
         แบกยิ้มใส่บนไหล่          พกหัวใจสุขสุดสุด
PomeManowCliff02        บุกฝ่าผกากรอง                  หมาอีกสองวิ่งไม่หยุด
        หมูป่ารี่เร็วรุด                    อุดตลุดเรียงตามกัน
        ยกย่ำยะเยื้องย่าง                หัวเราะพลางต่างสุขสันต์
        ถึงเนินมะกอกพลัน              ทางแสนชันใจเกือบวาย
        หยุดพักกันสักหน่อย             เหงื่อค่อยค่อยระเหยหาย
        ต่างคนต่างตาลาย               หอบเจียนตายคล้ายเป็นลม
        ลุกเดินเพลินกันต่อ              โอ้ละหนอช่างขื่นขม
        เห็นเนินแล้วระทม               ตีนระบมตูดระทวย
PomeManowCliff03            สาวขึ้นเนินขี้แตก                 ราวกับแบกโลกไปด้วย
            หอบโฮกแรงรินรวย               จิบน้ำช่วยพอบรรเทา
            เอ้า! ฮึบกระดึ้บไป                หากไม่ไหวก็เพลาเพลา
            ฉุดดึงมือกันเข้า                   เกาะจับเอาน้าวกิ่งไพร
            เหงื่อผุดย้อยหยดพราว            อีกหนึ่งก้าวก็ไม่ไหว
            ขาสั่นหอบขาดใจ                  แทบถอดไส้มาผึ่งลม
            คนแก่หาเรื่องสนุก                หลอกให้บุกป่าจนซม
            ตึบตึบใครลื่นล้ม                  จุกร้าวรนก้นจูบดิน
            แรงหมดจรดที่พัก                หอบฮั่กฮั่กแทบแดดิ้น
            อยากซดกำซาบลิ้น               รสคุ้นชินเป็ปซี่-ซ่า
            เย็นย่ำตะวันรอน                  มาสลอนตรงหน้าผา
            ดูนกเงือกเกี้ยวพา                ก่อนท้องฟ้าคลี่ม่านดำ
            สับฉับซอยสวบสวบ               ยกผักรวบให้ทันค่ำ
            ผัดต้มจนหน้าดำ                  แซ่บทุกคำลำทุกจาน
            วอมแวมแสงกองไฟ               สุมฟืนไว้ให้อุ่นนาน
            ล้อมวงไม่ต้องขาน                 สอดประสานเสียงพนา

PomeManowCliff04              ขับเพลงเพลงขับไพร              เสียงใสใสเชื่อมใจนา
              พี่ร้องน้องรับมา                   ร้องจนบ้าพาป่าแตก
              เช้ารุ่งฟุ้งฟ้าจ้า                    ล้างหน้าตากันจ้อกแจ้ก
              เงยหน้ามองแสงแรก               แซมแลแทรกเมฆรำไร
PomeManowCliff05                 จะใคร่แช่ธารเย็น                 ใครตัวเหม็นก็ลงไป
                 ใครใคร่ชมดอกไม้                เลาะเลียมไล้ไม่ไกลกัน
                 กินอิ่มถึงครากลับ                ช่วยเก็บพับยัดเป้พลัน
                 ถุงขยะมากมายนั้น               เธอกับฉันเอาลงไป
                 ฝนอิ่มท้องฟ้าอืด                 สุดจะยืดอั้นเอาไว้
                 ปล่อยฉ่าลงทันใด                พวกเราไซร้เปียกตามกัน
                 ทางแฉะจนดินเละ                ลื่นตุ้มเป๊ะหฤหรรษ์
                 ไถลลงเขาแสนชัน                ขาก็สั่นซ้ำเมื่อวาน
                 เห็นตีนเขาลิบลิบ                 ลื่นอีกสิบคงได้การ
                 บิดเครื่องมิรอนาน               เพื่อพ้นผ่านด่านพงไพร
PomeManowCliff06                                                                                 โดย………albatross    ๑๐  ตุลาคม  ๒๕๕๔                           �
 

2 thoughts on “นิราศ…ผาด่านช้าง

  1. เส้นนี้แค่วอร์มอัพ ต้องเดินนับอีกหลายเขา
    ไกลตาไกลตีนเรา เจ็บปวดเท้าเข่าลำเค็ญ
    ให้หูได้ฟังเสียงไพร ปอดหายใจอากาศเย็น
    ป่าสวยให้ตาเห็น ตีนจะเหม็นช่างหัวหมา
    นามท่านคือนกทะเลขาว หรือตียาวลบสามพาร์
    หรือเป็นซอฟท์แวร์หนา ตัวท่านว่าอย่างไรกัน ?

  2. ใคร่ตอบข้อสงสัย นามข้าไซร้ไม่ซับซ้อน
    นกทะเลขาวแน่นอน ชอบเริงร่อนท้าลมเย็น
    นามนี้ฝังใจมา ครั้งศึกษาโคลงกลอนเด่น
    อ่านเพลิดเพลินเล่นเล่น มีเสน่ห์เล้นให้ตรึงใจ

    (อ่านต่อได้ที่ Rime of Ancient Mariners เป็นกลอนมี 7 บท สนุกดีค่ะ เขียนสวยตามแบบฝรั่ง)