เมื่อควันคล้องคลอเคล้าในราวป่า
ทุกอย่างพร่าเลือนพรายคล้ายความฝัน
กวีร่ายปลายไม้โดยสายควัน
พลัน!..ก็เลือนละลายลับ….ไปกับตา ฯะ๛
ระเมียรคำ : ผากระจาย เขาใหญ่
ละย่าง ละย่าง ที่ก้าวย่ำ
ละคำ ละคำ ที่พร่ำพรอด
ละกาย ละกาย ที่เกยกอด
ไผสิเคยคึดฮอด…กันบ้างบ่ ? ฯะ๛
ระเมียรคำ : ทุ่งเขาแหลม
มดชวนไส้เดือนไปร่วมฉลองปาร์ตี้
…………………….. มื้อเช้าที่บ้าน
ระเมียรคำ : ลานจอดรถศูนย์บริการ
น้ำตาหยดนี้
ฉันให้เธอ
นิรันดร
…………………………………
ระเมียรคำ
เสียงครวญคล้าย
มือสุดท้ายยื่นมา
ฉุดดึงฉันขึ้นจากห้วงเหว
ที่จ่อมจม
ระเมียรคำ
************************************************************************************************