เรื่องเล่าของดาวสีแดง…(๓)

๔.)ใจคน…ใจใคร

…..จำเลยมาขอสารภาพบาปค่ะ รู้สึกผิดเล็กๆ ที่ไม่ยอมไปเสี่ยงภัยกับเพื่อนๆ
เป็นเพราะนัดกับหนุ่มเอาไว้ค่ะ เขาเป็นกิ๊กกับเพื่อนนอกแก๊ง เขามาคุยๆ เหมือนอยากทำความรู้จัก จังหวะพอดีกับเพิ่งเลิกกับแฟนมาหมาดๆ เหงาๆ ก็เลยอยากลองคุยกับคนอื่นดูบ้าง ไม่ได้คิดไกลไปกว่าแค่คุยกันถูกคอ

ตั้งใจว่าจะชวนเพื่อนไปทะเลทั้งก๊วน ไม่ได้คิดเผื่อเอาไว้ว่ากลุ่มเพื่อนจะหาญกล้ากันขนาดนั้น มั่นใจว่าถึงอย่างไรก็คงไปไหนไปกัน เฮไหนเฮนั่นเหมือนเคย

ไม่ได้เห็นชายหนุ่มดีกว่าเพื่อน แต่เรานัดพวกเขาเอาไว้แล้ว ถ้าเป็นแค่เขาคนเดียวก็คงไม่เป็นไร บอกเลิกนัดได้อยู่แล้ว แต่มีเพื่อนๆ คนอื่นของเราอีกล่ะ รับรองเขาเอาไว้ดิบดี เราไม่อยากเสียคำพูดอ่ะ

เรารู้สึกเบื่อตั้งแต่รถบ่ายหน้าออกนอกกรุงเทพแล้ว ไม่รู้สึกสนุกเลยกับการมีผู้ชายคนหนึ่งขับรถไปชำเลืองมองมาตลอดทาง และมีผู้หญิงอีกคนหนึ่งจับจองนั่งข้างคนขับและทำตัวเป็นเจ้าของผู้ชายคนนั้นอย่างเปิดเผย
….ถึงแม้เขาจะน่ารัก เตรียมเพลงที่เราชอบมาเต็มรถและเปิดเอาใจ แต่เราก็ไม่ปลื้ม ไม่เคยคิดจะแลกระหว่างเพื่อนกับผู้ชาย

ผู้ชายเนี่ยก็แปลกดีนะ เคยมีชายหนุ่มคนหนึ่งคอยมาชวนไปเดินดูของเก่าแถวสะพานพุทธฯ ชวนไปร้านหนังสือเวลาว่าง ชอบแอบมาสะพายกระเป๋าให้ คือทำการบ้านมาดี รู้ว่ารสนิยมเราเป็นแบบไหน ซื้อเป้ให้เหมือนกันเวลาช่วยถือคนอื่นจะได้ไม่ต้องสงสัย
….รายนี้ก็อีก ใครๆ ก็รู้ว่าคุณมีคนเขาจับจองอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่ชอบเขาก็น่าจะบอกให้เขาเข้าใจได้ ไม่ใช่ว่ามาบอกเราว่า รู้สึกอึดอัด ไม่เป็นสุขเวลาไปไหนมาไหนกับคนนั้น ไม่เหมือนอยู่กับเรา มานั่งรอเราหน้าห้องเรียน มาชวนเราไปเป็นเพื่อนเวลาผู้หญิงคนนั้นเขาให้ไปหาที่บ้าน เอหรือว่าเห็นเราเป็นไม้กันหมาเนี่ย
……..เฮ้อ……
เดินเตะทรายริมหาดเล่นคนเดียว เราไม่ชอบเล่นไพ่ พวกเขาพากันตั้งวงตั้งแต่มาถึง เรานั่งร่วมวงด้วยพักหนึ่ง รู้สึกว่าชักจะไม่สนุก คิดถึงคนรักเก่าจับใจ อยากรู้ว่าเวลาเขามาทะเลเขาจะคิดถึงเราเหมือนอย่างที่เราคิดถึงเขาหรือเปล่า
 

๕.)แบกเป้ …ไปเดินป่า

ถูกนายพรานใหญ่สั่งให้รื้อเป้ นำสัมภาระทุกอย่างออกมากองไว้ข้างนอก ถุงดำขนาดใหญ่แจกมาให้คนละใบ พวกเขาบอกว่าใส่ลงไปในเป้ก่อนจะแพ็คของลงไป เพื่อกันเปียกน้ำระหว่างเดินทางอาจมีฝนตก หรือต้องเดินลุยน้ำ

นอกจากของใช้ส่วนตัวของแต่ละคน เสบียง พวกข้าวสาร อาหารแห้ง อาหารกระป๋อง ถูกแบ่งออกเป็นจำนวนเท่ากับจำนวนคนเดินทาง นัยว่าทุกคนต้องมีเสบียงที่จำเป็นสำหรับตัวเอง เพื่อว่าเวลาหลงป่าจะได้มีอาหารประทังชีวิต

….ทุกคนต้องมีกระติกสนาม ใครไม่มียกมือขึ้น พวกเขาจะได้เอามาให้ อิ อิ อิ พวกเราเตรียมตัวมาดี มีพร้อมครบคน
พี่ผมยาวนัยว่าเป็นนักดนตรีใหญ่ หน้าตาเหมือนวงแฮมเมอร์ ไม่รู้ว่าเหมือนโดยบังเอิญหรือตั้งใจ เดินมาเขย่ากระติกสนามที่เราคาดเอวเอาไว้ ประมาณว่าเท่สุดแล้ว
….เอาไปเติมน้ำให้เต็ม ทำหน้าดุอย่างกะว่าเราจะกลัว แต่เราก็หัวหดเดินเก้กังไปหาน้ำดื่มมาเติมอย่างว่าง่าย
…..กระติกน้ำใครยังไม่มีน้ำก็มาเอาน้ำดื่มใส่ให้เต็มทุกคน เสียงเตือนดังๆ สำทับมาอีกครั้ง

…..พวกเขาพากันพิถีพิถันเก็บเสบียง สัมภาระลงในเป้ทหารของพวกเขาอย่างช้าๆ ๑ ชั่วโมงผ่านไป ๒ ชั่วโมงผ่านไป เรารอจนเกือบจะนั่งหลับนกอยู่แล้วกระบวนการจัดของก็ไม่เสร็จเสียที

….รถเขาใหญ่มาจอดรอตรงถนนหน้าบ้านแล้ว เป้ของพวกเราถูกนำไปไว้บนรถเรียบร้อยแล้ว กลุ่มคนนำทางทยอยแบกเป้มาสมทบทีละคนสองคน
เราขึ้นไปจับจองที่นั่งบนรถเป็นคนแรก ก่อนถูกเรียกลงมาให้แนะนำตัวทำความรู้จักกันก่อนระหว่างคนนำทางกับคนเดินตาม
…..

๖.)มนต์เสน่ห์แห่งขุนเขา
….โอ้ เจ้าดอกไม้
….โอ้ เจ้าดอกไม้…
กลับจากเดินป่าโดยสวัสดิภาพ ถึงแม้จะมีร่องรอยฟกช้ำดำเขียวกลับมากันถ้วนหน้า แต่นั่นดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาสักนิ๊ดส์ … แต่ปัญหาใหญ่กลายเป็นว่า พวกเราจะต้องรีบไปหาเพลงเพื่อชีวิตมาหัดร้องกันได้แล้ว วิถีชีวิตยามกลางคืนของพวกเราก็ต้องเปลี่ยนไปตามทิศทางลมด้วย

….นี่เลย ร้านตะวันแดง ตรงคอนเซ็ปต์ทุกประการ ได้ฟังเพลงเพื่อชีวิต ได้แดนซ์กระจาย
….เพื่อน ๆ บอกว่า พวกเขานักเดินป่า เป็นนักดนตรีกันทั้งนั้น เล่นดนตรีตามร้านเหล้าในปากช่อง ผมยาว เป็นศิลปิน เป็นอาร์ติส พวกเขาร้องเพลงเพื่อชีวิต มีหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งร้องเพลง ดอกไม้พฤษภา ..โอ้ พระเจ้า เขาช่างเป็นหนุ่มเหน้าน่าสนใจอะไรเช่นนี้ ทำเอากลุ่มสาวๆ กลุ่มใหญ่พากันค้นหาให้วุ่นว่าเพลงประมาณนี้เพลงใครร้อง เพื่อว่าไปเดินป่าโปรแกรมหน้า พฤษภาคมนี้ จะได้ร้องคลอไปด้วย

พวกเราเตรียมเป้ อุปกรณ์สนามพร้อม บ้างว่าเป็นการแก้ตัวจากครั้งแรกที่พากันลากกระเป๋าล้อ พร้อมกับหอบเครื่องสำอาง ฮานาโกะ ครบชุด พร้อมเสื้อผ้าเต็มกระเป๋า ทำเอาคนเดินป่ากลุ่มนั้นพากันส่ายหัวกับความไม่ประสา
….ของใช้ส่วนตัว ต้องมีคือ
ถุงนอน
เปลสนาม
ยาทากันแมลง
เป้สะพายหลังสำหรับเดินป่า
อุปกรณ์สนามอื่นๆ เช่น หม้อสนาม กระติกสนาม
ชุดรัดกุมสำหรับเดินป่า
รองเท้าผ้าใบกันลื่น
ชุดกันฝน ไฟฉาย ถ่านไฟฉาย ฯลฯ
เสื้อผ้าไม่ต้องเตรียมไปเยอะ ในเป้ควรจะบรรจุ ข้าวสาร อาหารแห้ง ของกิน ของใช้เพื่อดำรงชีพมากกว่าเครื่องปรุงแต่งภายนอก …ว่าเข้าไปนั่น

…พวกเราพากันไปซื้อเป้สนามใบใหม่กันทั้งแก๊งที่ FBT ไปเดินสะพานพุทธฯเพื่อซื้ออุปกรณ์สนามจนครบครัน ไปเดินสวนจตุจักรเพื่อซื้อกางเกงทหารสำหรับใส่เดินป่า พร้อมกับฮัมเพลงเพื่อชีวิตเป็นการโหมโรง
( เรื่องเล่าของ … “ดาวสีแดง”  ตอนที่ ๓ )

ตอนก่อนหน้า
เรื่องเล่าของ… “ดาวสีแดง”  ตอนที่ ๑
เรื่องเล่าของ… “ดาวสีแดง”  ตอนที่ ๒