ทางเข้าไปหมู่บ้านไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ก็ไม่ลำบากเท่าไหร่ แต่ฝุ่นจากถนนเยอะมาก เต็มเสื้อผ้าเต็มผมไปหมด ขนาดมีแมสปิดปากปิดจมูก เลือดกำเดายังไหลแต่ไหลไม่มากเพราะเป็นภูมิแพ้ฝุ่นอยู่แล้ว เจอฝุ่นขนาดนั้นคิดแล้วก็ปวดจมูก แต่ก็ถึง ศศช. บ้านกรูโบ ที่นั้นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์แต่ถามว่าดีไหมบอกเลยว่า “ดีนะ” ได้ตัดขาดจากโลกภายนอกและได้ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติและลำธาร ..Continue →

ถ้าความสุขของหนูคือจิ๊กซอ นี่คงจะเป็นจิ๊กซอชิ้นหนึ่งของความสุขหนู ถึงอุ้มผางจะอยู่ห่างไกล แต่ใจเรายังคงจดจำ ว่าวันหนึ่งฉันและเธอได้ร่วมทุกข์สุขด้วยกัน ความผูกพันธ์ที่มีให้กัน ไม่มีวันใดที่จะลืมน้องๆ ที่นั่นได้เลย จะผ่านไปอีกนานเท่าใด ขอให้ภาพความทรงจำนี้ตรงตรึงในใจของเราทุกคน ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมาถึงอุ้มผาง …. ..Continue →